اثر آبیاری و محلول پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود در اراک

این آزمایش در بهار سال 1388 به منظور بررسی اثرات آبیاری تکمیلی و محلول­ پاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم رقم هاشم در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی در 4 تکرار و در 24 کرت اجرا شد. عوامل آزمایش متشکل از دو سطح آبیاری، (آبیاری و دیم) به عنوان کرت اصلی و سه سطح محلول ­پاشی سولفات روی در مقادیر (12، 24 و 36 گرم در لیتر) به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج نشان داد که اثرآبیاری تکمیلی بر عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام و عملکرد بیولوژیک معنی­ دار شد. اثر مصرف سطوح مختلف سولفات روی بر صفات عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نیز در سطح احتمال 1 درصد معنی ­دار گردید. اثر متقابل عوامل مورد بررسی برهیچ یک از صفات معنی ­دار نشد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار آبیاری تکمیلی به میزان 2/567 کیلوگرم در هکتار و مصرف سولفات روی به مقدار 36 گرم معادل 504 کیلوگرم در هکتار به ­دست آمد. بر اساس نتایج این بررسی، چنانچه رفع تنش خشکی در دوران رشد زایشی باشد، اثرات چشم گیری در افزایش و بهبود مقدار محصول تولیدی خواهد داشت. تاثیر مثبت استفاده از سولفات روی در مرحله گلدهی بر عملکرد دانه نخود نیز باید مورد توجه قرار گیرد.